Juist voor die groep jongeren heeft Save the Children de methode Speaking Minds ontwikkeld. Wij zien Speaking Minds als een doeltreffende manier om jongeren meer bij beleidsvorming te betrekken en vroegen Willemijn de Koning en Marjolein Weidema van Save the Children om meer te vertellen over het ontstaan en gebruik van de methode.
Waarom hebben jullie Speaking Minds ontwikkeld?
‘De overheid vraagt van gemeenten om jongeren meer te betrekken bij beleidsvorming. Maar we zien in de praktijk dat gemeenten niet goed weten hoe ze dit moeten organiseren en dat praktisch opgeleide jongeren hier over het algemeen niet bij betrokken raken. Enerzijds omdat ze hier niet zo gauw zelf het initiatief in nemen. Anderzijds omdat bestuurders en overheden minder om hun mening vragen, of ze deze jongeren niet bereiken omdat de ambtelijke taal en de communicatiemiddelen ver van deze jongeren af staan’, leggen Willemijn en Marjolein uit. ‘Daarnaast worden praktisch opgeleide jongeren vaak niet serieus genomen, waardoor ze onzeker worden en zich afvragen of ze wel mee kunnen praten over onderwerpen. We horen soms letterlijk: ‘waarom zou ik mijn mening geven, want die doet er toch niet toe’. Met Speaking Minds willen we deze jongeren laten merken dat ook hun mening ertoe doet.’
Hoe werkt Speaking Minds?
‘We hebben de methodiek ontwikkeld in samenspraak met een gemeente en met jongeren. Daardoor weten we ook dat het voor deze doelgroep écht werkt’, benadrukken Willemijn en Marjolein. ‘Een gemeente die jongeren graag meer wil betrekken bij hun beleid, stelt samen met de jongeren een beleidsvraag op. Het is belangrijk dat de vraag zo concreet mogelijk is en dat deze aansluit bij de jongeren. Met behulp van gesprekken met andere jongeren, ervaringsdeskundigen, lokale instanties en de gemeente komen jongeren zelf met oplossingen. Tijdens de slotbijeenkomst presenteren zij hun advies aan de relevante wethouders en andere betrokkenen. Het traject van 6 tot 10 bijeenkomsten wordt afgesloten met een terugkoppelingsbijeenkomst waarin de gemeente en jongeren samenkomen om te bespreken wat er met de adviezen gedaan is.’