‘In plaats van in de kroeg, sta ik nu in de melkstal’

21 april 2020

Van de stad naar een boerderij in Uden, dat is normaal al een grote stap. Maar nu tijdens de coronacrisis helemaal een bijzondere situatie. Projectmedewerker Lilian van Uhm schreef er een blog over. ‘Ik ben van mijn leuke appartement in het centrum van Arnhem verhuisd naar de melkveehouderij van mijn vriend in Uden. Deze melkveehouderij bevindt zich in het buitengebied van het Brabantse dorp.’

In mijn jeugd woonde ik op het platteland. Maar de afgelopen negen jaar  in de steden Utrecht en Arnhem. In de stad gaat alles snel en is er normaal gesproken altijd van alles te doen. Ik dacht altijd dat ik daar heel gelukkig van werd, maar kom er nu langzaam maar zeker achter dat ik er vooral onrustig van werd. En ik had mijn toekomst in het dorp al helemaal gepland. Als ik straks in Uden woon dan:

–             Ga ik naar de sportschool.

–             Ga ik samen met mijn vriend leren stijldansen.

–             Ga ik regelmatig even het centrum in.

–             Ga ik vrijwilligerswerk doen in het bejaardencentrum.

Maar het belangrijkste: elke week naar een andere kroeg om mijn nieuwe woonplaats  en nieuwe mensen te leren kennen.

Helaas kan dit voorlopig allemaal niet. Dit ‘dwingt’ mij om mijn nieuwe woonplaats op een andere manier te leren kennen. Dat doe ik nu door er alleen, te voet op uit te gaan. Gelukkig grenst de boerderij aan natuurgebied de Maashorst en hier kan ik mijn hart ophalen. Ik kan het nu niet direct met iemand delen, maar ik geniet enorm van mijn dagelijkse wandelingen door dit mooie stukje Nederland. Onderweg kom ik van alles tegen en nu ik verder niet zoveel hoef, kan ik ook uitgebreid de tijd nemen om hierbij stil te staan.

Niet alleen tijdens de wandeling neem ik de tijd om alles echt in me op te nemen. Ook op de boerderij en voor mijn relatie neem ik veel meer de tijd. In plaats van in de kroeg, sta ik nu in de melkstal. Hier gunde ik mezelf eerder geen tijd voor, maar ik merk nu dat ik het eigenlijk heel leuk vind. Het voelt een beetje of ik in een slow TV programma ben gestapt. Een programma dat ik vroeger heel saai zou vinden, maar waarvan ik nu zie hoe leuk het eigenlijk is.

Ook de dieren hier zorgen ervoor dat alles rustiger wordt in mijn hoofd. Een kalfje bepaalt zelf wel hoe snel zij de fles leeg drinkt. Dus heel misschien is deze periode van inkeer zo gek nog niet.

Toch hoop ik deze fijne plek snel met mijn naasten te mogen delen en dat het dorp waar ik nu woon, snel herstelt van de heftige coronaperiode.

Lilian van Uhm is projectmedewerker bij Stimuland op dit moment is ze bezig met een project om jonge boeren voor te bereiden op de toekomst; Route 2050. Voor meer informatie kan je contact opnemen met : E lvanuhm@stimuland.nl of  M: 06 – 3o 18 88 00